Ε ναι λοιπόν! Το αποφάσισα...
Τα soundtracks είναι το αγαπημένο μου είδος (αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι) μουσικής.
Όταν μια μελωδία, ένα τραγούδι συνοδεύεται από αγαπημένες εικόνες είναι ότι καλύτερο μπορώ να ακούσω.
Σήμερα απέκτησα 2- 3 καινούρια CD και πολύ το χάρηκα.
Βέβαια δεν ξεχνάω τα κλασικά και αγαπημένα με τα οποία έχω κολλήσει τα τελευταία χρόνια(Amelie, The Virgin Suicides).
Όχι ότι τα ελληνικά πάνε πίσω! Λατρεύω Παπαδημητρίου και Καλαντζόπουλο...
(...ώρα να ακούσω κάτι!)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Μου αρέσουν τρομερά το soundtrack από τον τελευταίο των Μοϊκανών και από το Requiem for a dream. Αν τυχαίνει να μην έχεις ακούσει κάποιο από τα δύο, στα προτείνω.
Έχω το Requiem for a dream (αλλά δεν έχω δε την ταινία).
Δεν έχω τον Τελευταίο των Μοϊκανών
(αλλά έχω δει την ταινία)!
Συμφωνώ πάντως ότι και τα δύο είναι τέλεια!
Δημοσίευση σχολίου