Ετοιμάζω ταξίδι...!

Επιτέλους πήρα τη μεγάλη απόφαση και είμαι πολύ χαρούμενη!
Έψαχνα ένα λόγο, κάτι που να παρακινήσει, να με βγάλει από τις αμφιβολίες... και ξαφνικά συνέβη!

Μετράω τις ώρες για να βρεθώ κοντά σε τόσο αγαπημένα μου πρόσωπα που μου έλειψαν τόσο πολύ.
Πως πέρασαν τα χρόνια δεν το κατάλαβα.
Ξέρω ότι μεγαλώσαμε και τίποτα δεν θα είναι ακριβώς το ίδιο όμως αυτό δε μετριάζει τη χαρά μου!!!

Μια λέξη

Μια λέξη είναι αρκετή για να αλλάξει τα πάντα από τη μια στιγμή στην άλλη.
Μόλις τώρα το διαπίστωσα...

Soundtrack

Ε ναι λοιπόν! Το αποφάσισα...
Τα soundtracks είναι το αγαπημένο μου είδος (αν μπορώ να το χαρακτηρίσω έτσι) μουσικής.

Όταν μια μελωδία, ένα τραγούδι συνοδεύεται από αγαπημένες εικόνες είναι ότι καλύτερο μπορώ να ακούσω.

Σήμερα απέκτησα 2- 3 καινούρια CD και πολύ το χάρηκα.
Βέβαια δεν ξεχνάω τα κλασικά και αγαπημένα με τα οποία έχω κολλήσει τα τελευταία χρόνια(Amelie, The Virgin Suicides).
Όχι ότι τα ελληνικά πάνε πίσω! Λατρεύω Παπαδημητρίου και Καλαντζόπουλο...

(...ώρα να ακούσω κάτι!)

Σαββατοκύριακο μπροστά στην τηλεόραση... (βαρέθηκα!)

Για διάφορους λόγους το Σ/Κ που τελειώνει σε λίγη ώρα, έμεινα στο σπίτι πολλές - πολλές ώρες.
Αυτό είχε ως απότέλεσμα να δω πολύ τηλεόραση...

Συμπέρασμα : το σαββατοκύριο η τηλεόραση δεν έχει τίποτα ενδιαφέρον (τις καθημερινές κάτι κινείται).

Βέβαια χθες είχαμε και τη Eurovision.
Αυτό έκανε τα πράγματα χειρότερα αφού νόμιζες ότι υπάρχει ένα κανάλι στην Ελλάδα, αφού όλα έδειχναν τις ίδιες εικόνες ξανά και ξανα...


Εύχομαι καλύτερες μέρες :)

Αβεβαιότητα

Δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο, σε μια ώρα, σε ένα λεπτό.

Πειράζει που θέλω κάτι σταθερό? Ένα σημείο αναφοράς?
Δε λέω.. καλό είναι να υπάρχουν εκπλήξεις αλλά ας κάνουμε κι ένα διάλειμμα!

Πριν μερικά χρόνια άκουγα άλλους να λένε πόσο αγχώνονται με τα διάφορα πρόβλήματα στη δουλειά, στο σπίτι και δεν μπορούσα να τους καταλάβω.
Τώρα αυτό συμβαίνει σε μένα...

Θέλω να μου πει κάποιος ότι όλα θα φτιάξουν και να το πιστεύει, ειδικά στο θέμα της δουλειάς(Απίστευτο ότι με απασχολεί τόσο το θέμα αυτό. Σημάδι ενηλικίωσης?)

Κρίμα

Τι δύσκολη που ήταν η σημερινή μέρα... και η χθεσινή.
Αλλιώς τα περιμένεις και αλλιώς γίνονται.

Λέξη κλειδί : Εγωισμός (δε μ' αρέσει αυτή η λέξη, ακούγεται πολύ τραγική αλλά μόνο αυτή ταιριάζει!)

Νομίζω ότι έχω κουραστεί. Δεν αντέχω άλλες παρεξηγήσεις για ασήμαντους λόγους.
Γι' αυτό και σήμερα παραιτήθηκα.
Και τώρα αναρωτιέμαι τι θα είχε γίνει αν προσπαθούσα.
Όμως μάλλον δεν θα είχε νόημα αφού αργά ή γρήγορα θα ξανασυμβεί.

Κρίμα...

Θάνατος στη Βενετία

Mετά από πολύ καιρό ξεφύλλιζα σήμερα το βιβλίο του Thomas Mann "Θάνατος στη Βενετία".

Βέβαια για μένα ο τίτλος αυτός είναι η ταινία του Visconti... η μουσική του Malher... ο Bogarde... και φυσικά ο αγαπημένος μου Tadzio(Andressen)

Μα πάνω απ' όλα είναι η Βενετία...
(Ακόμα δεν έχω αποφασίσει αν θέλω να πάω. Χρόνια τώρα αναρωτιέμαι)

Δεν περνάει η ώρα...

Μόνη στο γραφείο σήμερα.
Κοιτάω τους υπολογιστές και δεν ξέρω τι να κάνω...

(ντριννν... χτυπάει το τηλέφωνο)

...και μόλις άρχισα να γράφω με διέκοψαν.

Κρίμα... έχασα την ευκαιρία να γράψω άλλο ένα σπουδαίο κείμενο!

1η Μαϊου...

Είναι αυτό....

Πρώτη Μαΐου, και απ' τη Βαστίλη
Ξεκινάνε οι καρδιές των φοιτητών
Χίλιες σημαίες, κόκκινες μαύρες
Ο Φεντερίκο, η Κατρίν και η Σιμόν

Μέσα στους δρόμους, μέσα στο πλήθος
Τρέχω στους δρόμους, ψάχνω στο πλήθος
Πού ‘ν’ το κορίτσι, το κορίτσι π' αγαπώ

Πες μου Μαρία, μήπως θυμάσαι
Το βράδυ εκείνο που σε πήρα αγκαλιά

Πρώτη Μαΐου, όπως και τώρα
Και 'γω φιλούσα τα μακριά σου τα μαλλιά
Μέσα στους δρόμους...

Πρώτη Μαΐου, μαύρα στα ξένα
Κλείσε το τζάμι μη κρυώσει το παιδί

(Μάνος Λοϊζος)

...ή αυτό?